Een van de misvattingen in de hedendaagse popjournalistiek is het bestempelen van de Britse singer/songwriter James Morrison als soulzanger. Toegegeven, hij heeft meer soul in zijn stem dan de gemiddelde popzanger, maar dat maakt hem nog geen volwaardig vertegenwoordiger der soulvocalisten. Daarvoor liggen zijn composities te veel in de lijn van de hedendaagse poptroubadours die op hun beurt zijn geïnspireerd door The Beatles en Elton John. Was zijn debuut Undiscovered (2007) nog gecamoufleerd door puntige riffjes van de blazerssectie en verwijzingen naar Van, die andere Morrison, op Songs For You, Truths For Me toont hij zijn ware gezicht als zeer adequaat componist van pakkende popsongs. Hier en daar komen de invloeden van zijn moeders platencollectie, waarin Otis Redding en Al Green een prominente rol speelden, naar boven zoals op If You Don't Wanna Love Me, maar niet genoeg om door het leven te gaan als soulzanger. Wel genoeg om met een compleet eigen geluid te zegevieren aan de top der hedendaagse singer/songwriters. (AD)