Als musicus, producer en geluidsarchitect is de Brit Brian Eno misschien wel een van de meest belangrijke figuren uit de pop- en rockmuziek. Zonder Eno geen Roxy Music maar ook geen U2 en vooral geen ambient muziek. Deze op klank en sfeer geconstrueerde omgevingsmuziek (of geluidskunst) werd in de late jaren zeventig door hem uitgevonden en benoemd, en was van onuitwisbare invloed op met name alle elektronische muziek die daarna kwam. Op Small Craft On A Milk Sea keert Eno voor het eerst sinds jaren weer terug naar de ambient, geholpen door pianist en producer Jon Hopkins en gitarist Leo Abrahams. De ijle soundscapes en dromerige minimal music zijn al lang niet meer zo revolutionair als dertig jaar geleden maar aangenaam klinkt het wel. De hand van de meester blijft voelbaar in het feit dat het altijd diepgang blijft behouden. Het is geschikt om te draaien bij het lezen van een goed boek maar je kunt er ook volledig in opgaan. Dat onderscheidt goede ambient van hersenloze metrostation- of liftmuziek en Eno van vele volgelingen. (MR)