Bij het beschrijven van een nieuw talent is het verleidelijk met vergelijkingen te strooien. Ook in het geval van de jonge Britse zanger Jon Allen ontkomen we er niet aan. De eerste naam die te binnen schiet is Rod Stewart. Maar dan wel Rod Stewart aan het begin van zijn solocarrière, toen hij nog prachtige soulvolle folkrock maakte. Allen heeft eenzelfde rasperige strot en schrijft mooie eenvoudige songs die zich na een keer luisteren laten meezingen. Voor zijn debuut Dead Mans Suit bespeelde hij het merendeel van de instrumenten zelf. Knap gedaan, al wekt Jon Allen nog teveel de indruk van een capabele ambachtsman die alle facetten van het muzikantenvak beheerst maar nog een eigen handtekening moet ontwikkelen. Niet zo erg, als je bedenkt dat de helden die Allen nu misschien nog te veel imiteert (Dylan, Beatles, Stewart) zelf ook begonnen zijn als klonen van hun eigen helden. In de gaten houden, deze man. (MS)