A Hard Day’s Night wordt beschouwd als het beste album van The Beatles uit hun beginperiode; het is ook het eerste met uitsluitend eigen composities. Naast de nummers die ze opnamen als soundtrack voor de gelijknamige film van Dick Lester, schreven McCartney en (vooral) Lennon nog enkele sterke songs. Anytime At All, When I Get Home en You Can’t Do That klinken nu nog net zo urgent als toen. De eerste tekenen van muzikale innovatiedrang zijn nu ook te bespeuren, bijvoorbeeld het dramatische beginakkoord van het titelnummer. Het geluid wordt gedomineerd door de twaalfsnarige Rickenbacker van George Harrison, een revolutionair instrument in die dagen. De rockers op A Hard Day’s Night – de titel werd gekozen naar aanleiding van een verspreking van Ringo – klinken steviger dan tevoren, de ballades (If I Fell, And I Love Her) zijn perfect geschreven songs, die tot op de dag van vandaag tot de standards worden gerekend. De film A Hard Day’s Night toonde met veel humor de Beatlemania, die anno 1964 in alle hevigheid was losgebarsten. Met een opwindend album zonder één zwak moment wist de groep de perfecte soundtrack bij hun eigen succesverhaal te maken. (MS)