Op haar derde album Ballad Of The Broken Sea uit 2006 vond de Schotse zangeres en celliste Isobel Campbell een partner in de Amerikaanse rockzanger Mark Lanegan die met zijn ruige stemgeluid haar romantische muziek van een prettig donker randje voorzag. Met de lijzige meisjesstem van Campbell in contrast met Lanegans donkere brom ontstond tegelijk een speels ‘beauty and the beast’ effect. Opvolger Sunday At Devil Dirt heeft meer weg van een stemmige soloplaat van Lanegan. Hij domineert de nummers met zijn vocalen, terwijl Campbell zich veelal beperkt tot wat geneurie of een sporadisch couplet. Ook muzikaal doet Lanegan zich meer gelden; akoestische en orkestrale blues en folk domineren Sunday At Devil Dirt. De uitgebalanceerde en sfeervolle arrangementen zijn, evenals de productie, weer van de hand van Campbell. Het levert een bijzondere plaat op, die zich vooral onder de betere bijdragen van de uiterst actieve Lanegan mag scharen. (MR)