Met Blue Album (2004) nam het technoproject Orbital afscheid van haar publiek. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Phil Hartnoll, een van de Orbital broertjes, kon het niet nalaten om een nieuwe muzikale uitlaatklep te zoeken. Daartoe zocht hij de samenwerking op met Nick Smith, die al enige soundtracks op zijn naam had staan. Op muzikaal gebied is er weinig veranderd. Long Range pikt de draad op van Orbital in de hoogtijdagen en verruimt het bereik met akoestische, atmosferische en cinematografische invloeden. Hier en daar wordt de muziek aangevuld door gastvocalisten wat niet altijd even treffend werkt, want Long Range werkt het best als iedereen zijn mond dicht houdt. De instrumenten vertellen nog steeds het verhaal en elk gezongen woord is overbodig. Madness And Me navigeert tussen momenten van serene rust en explosieve energie. (AD)