Als kind was de Ierse zangeres Imelda May al een buitenbeentje. Terwijl haar klasgenootjes naar de top-40 luisterden, verslond zij de Elvis collectie van haar broer. Rockabilly en blues waren haar ding. Op haar veertiende verdiende zij veertig pond met het zingen van de tekst: ‘Betcha never put your finger on a crunchier crumb!’ voor een commercial voor Findus Fish Fingers. Op haar zestiende begon zij te zingen in clubs waar zij met enige regelmaat werd uitgegooid, omdat zij daar eigenlijk te jong voor was. Haar debuut Love Tattoo werd goed ontvangen en trok de aandacht van Jools Holland die haar uitnodigde als support act voor zijn tour en in zijn tv-programma Later. Daar kwam zij in contact met Jeff Beck die haar op zijn beurt uitnodigde voor een optreden bij de uitreiking van de Grammy’s in 2010. Mayhem laat horen dat May als songwriter sterk is gegroeid sinds Love Tattoo. Haar stem staat nog steeds als een huis, maar in een vrij eenzijdig genre als rockabilly weet zij de juiste subtiele nuances en variaties aan te brengen. (AD)