Na de megasuccesen Back To Bedlam (2005) en All The Lost Souls (2007) is het tijd voor een nieuw begin voor de singer/songwriter James Blunt. In plaats van nog een keer te zegevieren met ingetogen nummers wil Blunt nu wat frisser uit de hoek komen. Elk nummer op zijn derde cd Some Kind Of Trouble is spontaan in de studio ontstaan en bevat geen enkel nummer dat alleen door de zanger is geschreven. De externe invloeden zijn dan ook legio. Stay The Night klinkt pijnlijk als het begin van Hey, Soul Sister van Train , maar Blunt laat wel een nieuwe wind waaien door zijn muziek. Het op een beat geijkte Dangerous en het seksbeluste Turn Me On zijn tevens noviteiten in zijn oeuvre. Op deze uitzonderingen na is Some Kind Of Trouble verder lekker rechttoe-rechtaan. Het mierzoete Best Laid Plans is een voortzetting van het succesvolle geluid van eerdere albums en eigenlijk is de Engelsman zo toch op zijn best. De charme van de ideale schoonzoon Blunt irriteert veel mensen, maar vermaakt een nog grotere groep. In dat opzicht stelt de zanger wederom niet teleur. (JE)