Het oeuvre van de Brit Damon Gough, alias Badly Drawn Boy, heeft een grillig karakter. Na een sterke start met het juichend ontvangen debuut The Hour Of Bewilderbeast (2000) kostte het hem moeite zijn losse stijl verder te ontwikkelen. Zijn platen waren beurtelings onaf en overgeproduceerd. Gough is op zijn best als hij niet te veel zijn best doet en zijn dromerige liedjes voor zich laat spreken. Dat is precies wat er gebeurt op It’s What I’m Thinking. De liedjes hebben in aanleg basale poparrangementen van bas, gitaar en drums. Als slagroom op de cake heeft Gough er bijzonder fraaie strijkarrangementen aan toe gevoegd. Daardoor is een mooie balans tussen eenvoud en verfijning ontstaan. Na alle zijweggetjes lijkt het erop dat Badly Drawn Boy eindelijk het rechte pad weer heeft gevonden. (MS)