Een kleine anderhalf jaar na Journal For Plague Lovers is daar al weer de tiende langspeler van de Manic Street Preachers. De vorige plaat was geheel gebaseerd op oude teksten van de al jaren vermiste (en inmiddels doodverklaarde) oud-gitarist Richey Edwards en daarom zat de band nog vol ideeën. De groep uit Wales maakt al ruim twintig jaar muziek, maar heeft nog genoeg noten op haar zang en legt de lat voor Postcards From A Young Man erg hoog. Het grote publiek moet bereikt worden en daarvoor zijn hits noodzakelijk. Het geluid is in ieder geval groots, op een handvol nummers wordt er zelfs een koor ingezet om hun boodschappen kracht bij te zetten. En de band heeft nog altijd veel te vertellen. In het verleden waren socialistische thema’s een belangrijke drijfveer en de maatschappijkritische toon is weer duidelijk waarneembaar in nummers als Don’t Be Evil en het cynische All We Make Is Entertainment. The Manic Street Preachers weten als geen ander hoe je een diepe boodschap verpakt in een degelijk popalbum. (JE)