Op Hidden Conversations gaat de Amerikaanse songsmid Terry Callier wederom de samenwerking aan met het Britse triphoptrio Massive Attack. Dit zou een briljante samenwerking op kunnen leveren, ware het niet dat iedere vorm van elektronische productie afbreuk doet aan Calliers werk. Zijn songs zijn niet echt gebaat bij een overdaad aan echo's, dub-loops en andere effecten. Als geen ander is hij in staat om een dreigende spanning in zijn songs neer te leggen en daar heeft hij absoluut geen storende bliepjes, wolken van echo's of beats uit blik bij nodig. Bovendien haalt al deze elektronica elke vorm van swing uit zijn liedjes. Hierdoor klinkt hij als een ambachtelijk vakman die verdwaald is in een industrieel complex. Hij wil prachtig, emotioneel en vooral breekbaar werk afleveren, maar dit wordt volledig platgewalst door de laatste ontwikkelingen op technologisch gebied. En dat is zonde, want iemand van zijn kaliber verdient meer. (AD)