Het Israëlische garagerocktrio Monotonix kreeg in hun thuisland geen poot aan de grond. Maar vanuit Amerika lukte het de groep alsnog om op te vallen met hun wilde, exhibitionistische shows waarbij het halfblote, zwetende drietal meer in, dan voor een zaal staat, om volkomen los te gaan met het publiek. Op de hoes van hun debuutplaat komen zij onbeschaamd uit een herengulp kruipen en ook hun woeste snorren geven een homo-erotisch tintje aan het geheel. Een basgitaar hebben zij daarbij niet nodig. Gitarist Yonatan Gat (what's in a name?) ramt als een ontspoorde Tony Iommi de een ene gruizige hardrock-riff na de andere uit zijn gitaar en drummer Haggai Fershtman beukt dit onbekommerd vol. Een gedegen bodem voor de wilde krijs van zanger Ami Shalev en zijn luidruchtige bespiegelingen over liefde en seks. Met een maximum aan inzet en een geluid alsof het allemaal live op tape is geslingerd, blijven deze drie geilneven, ook zonder visuele ondersteuning, prima overeind staan. (MR)