De Amerikaanse groep The Mars Volta had met het voorgaande album The Bedlam in Goliath (2008) een grens bereikt. Duivels werden muzikaal uitgedreven op deze woeste en kakofonische plaat. De live uitvoering hiervan deed (onder andere op North Sea Jazz 2008) vele bezoekers met nog dagen nafluitende oren de zaal ontvluchten – ook zij hadden misschien wel een (tolerantie)grens bereikt. Maar de duivels lijken bezworen, opvolger Octahedron opent met een stemmige rockballad in de traditie van Led Zeppelin. Het zet de toon voor dit louterende album waarop vooral zanger Cedric Bixler Zavala weer eens mag zingen in plaats van zich krijsend staande te moeten houden. Hij doet dit dankbaar, met diepgang en hoge uithalen die hem tot een van de meest authentieke en herkenbare zangers maken van de huidige rock. Componist, producer en gitarist Omar Rodriguez Lopez (die samen met Bixler Zavala de kern vormt van The Mars Volta) legt veelal de basis met een akoestische gitaar voor de logge rocksongs die het album domineren. Het levert weer eens een zeer genietbare plaat op van deze originele en productieve band die nog altijd 'prog' weet te interpreteren als 'progressie'. (MR)