Plácido Domingo is niet bepaald een nieuwkomer in de Spaanse operettewereld. De tenor groeide op met de zarzuela. Zijn ouders waren zarzuelazangers die op tournee gingen door Latijns Amerika en bleven steken in Mexico. Federico Moreno Torroba’s meesterstuk Luisa Fernanda stond regelmatig op het programma van de Domingo’s. Geen wonder dat de operette een speciale plek inneemt in het hart van hun beroemde zoon. Ook voor regisseur Emilio Sagi heeft Luisa Fernanda een speciale betekenis. Zijn grootvader nam immers deel aan de première. De voorstelling voor het Teatro Real werd dus met grote liefde gemaakt en dat is te merken. Ondanks een paar politieke boodschappen is Luisa Fernanda een liefdesverhaal. De titelheldin moet kiezen tussen twee zeer verschillende geliefden: de ambitieuze militair en versierder Javier en de integere, wereldwijze landeigenaar Vidal. Als tenor speelde Domingo in het verleden altijd de rol van Javier, maar hier is hij overgestapt op Vidal, de baritonrol die eigenlijk veel beter bij hem past. Het is maar moeilijk te begrijpen waarom Luisa uiteindelijk lijkt te kiezen voor Javier. Terecht koos Sagi voor een meer open einde. (CP)