De 12 Sonates voor twee violen uit 1688 van Johann Philipp Krieger (1649-1725) behoren tot de hoogtepunten van de Duitse instrumentale muziek, al kan men dat eigenlijk niet zo zeggen, zeker niet wanneer men Kriegers levensloop kent. Zijn eerste muziekonderwijs kreeg hij in Neurenberg van Johann Drechsel, een leerling van Froberger. Hij zette zijn onderricht voort in Kopenhagen en nam vervolgens een positie aan bij het hof van Bayreuth. Een van de voordelen daarvan was dat het hof hem een studieverblijf in Italië gunde, zodat hij zich in Venetië verder kon bekwamen bij Rosenmüller en in Rome bij Pasquini. Daarna volgen aanstellingen in Frankfurt, Kassel en Halle, voordat hij zich definitief vestigt in Weissenfels. Daar legde hij een gedegen catalogus van de hofmuziekbibliotheek die ongeveer 2700 werken omvatte, waarvan 2000 van Krieger zelf. Het merendeel daarvan is verloren gegaan; met name de cantates en de opera’s. De hier uitgevoerde 12 Sonates geven echter al een indrukwekkend beeld van zijn kunnen. Conform de toenmalige ontwikkeling bestaan deze sonates uit een opeenvolging van episodes, waarin de smaakvolle afwisseling van thema’s domineert, al komen soms ook contrapuntische gedeelten voor, waarvoor de muziek van Kriegers Italiaanse leermeesters waarschijnlijk model heeft gestaan, zoals ook de virtuoze vioolpartijen duidelijk op zuidelijke voorbeelden terug gaan. En zo kon een hofmusicus uit het kleine Weissenfels bekend worden als de auteur van kosmopolitische sonates, waarin de Duitse en Italiaanse stijl op welluidende wijze worden gecombineerd. (JvG)