De Britse bassist en zanger Glenn Hughes speelde een belangrijke rol in de derde incarnatie van Deep Purple , met albums als Burn (1974) en Stormbringer (1974). Met zijn dominante funk-invloeden verdeelde hij niet alleen de fans maar dreef hij ook gitarist en oerlid Ritchie Blackmore de band uit. Twee jaar later was het bekeken met Deep Purple. Daarna speelde Hughes nog bij Black Sabbath en maakte hij, met wisselend succes, menig soloalbum. Met Black Country Communion (B.C.C.) heeft hij een ware superband om zich heen gevormd, met op gitaar de Amerikaanse bluesrockgitarist Joe Bonamassa naast drummer Jason Bonham (Bonham, Led Zeppelin) en toetsenist Derek Sherinian ( Dream Theater , Alice Cooper ). Dit debuut bevat alles wat je van een superband mag verwachten, met een stevige portie in de jaren 70 gewortelde, energieke en strak groovende soulrock en hardrock. Bonamassa leeft daarbij met verve zijn liefde voor Cream / Clapton uit. Maar het meest opvallend is het soulvolle stemgeluid van Hughes dat niets aan kracht heeft ingeboet. Alsof hij gisteren Stormbringer heeft ingezongen! B.C.C. geeft vele jonge bands die stoeien met seventies rock een draai om de oren met dit spetterende album. (MR)