Voordat Stephanie McKay haar solocarrière begon zong zij bij The Brooklyn Funk Essentials. Het schrijnende gemis aan funk in deze band moet haar doen hebben besluiten voor zichzelf te beginnen, want Tell It Like It Is staat helemaal stijf van de funk naar jaren zeventig voorbeeld. Haar debuut sloeg niet erg goed aan, maar zorgde er wel voor dat zij de achtergrondvocalen kon verzorgen bij Kelis en Amp Fiddler. Met deze herkansing neemt zij op gepaste wijze revanche. Geïnspireerd door James Brown, Lyn Collins en Otis Redding, maar ook door hiphop uit de Bronx waar ze opgroeide, weet McKay precies het midden te houden tussen deze stijlen. Het resultaat is een portie rauwe neo-soul die in de kringen van dit genre nog niet eerder is waargenomen. Evenals haar voorbeelden schuwt zij er ook niet voor om haar publiek te bestoken met pittige maatschappijkritieken waaronder tienerzwangerschappen, armoede en verslaving. Een van de hoogtepunten is Where Did Our Love Go?, een duet met neo-soul ster Anthony Hamilton, waar McKay laat horen dat er een grote toekomst voor haar is weggelegd. (AD)