De muziek van Spock's Beard laat zich misschien wel het beste omschrijven als 'Californian prog'. Niet alleen resideren de meeste bandleden in Californië maar er gaat ook iets zonnigs en optimistisch uit van hun klanken, waarin de complexe symfo van Britse groepen als Yes en Genesis samenkomt met de Amerikaanse 'adult orientated rock' van Styx en Kansas. Zo opent het tiende album X vooral in de laatste categorie met even verheffend als strak koorwerk van de bandleden in Edge Of The In-Between, om nog in hetzelfde nummer om te zwaaien naar zwaardere, door keyboards gedreven regionen. Kamikaze, van de Japanse toetsenist Ryo Okumoto lijkt vervolgens een eerbetoon aan Yes te zijn. Sinds het vertrek van oprichter Neal Morse neemt drummer Nick D'Virgilio de leadvocalen waar. Hij doet dit adequaat (keurig bijna) maar mist persoonlijkheid. En dat geldt misschien wel voor dit gehele album: het klinkt allemaal even uitgebalanceerd, soepel en virtuoos maar ontbeert karakter en inhoud. (MR)