Met zijn debuutalbum Sigil (2006) zette Nuru Kane zichzelf meteen op de kaart. Ook opvolger Number One Bus laat horen waarom Nuru Kane werd opgepikt. De geboren Senegalees grasduint ontspannen door Maliblues, Marokkaanse gnawa, rock en reggae. Een treffend voorbeeld is het titelnummer waarin hij een bustochtje door Londen bezingt. Nog nooit werden wijken als Bermondsey en Islington zo kleurrijk in de verf gezet. Naast gitaar speelt Kane ook de guimbri, een massief ogend snaarinstrument uit Noord-Afrika. In het optimistische Bobo is zelfs plaats voor een viool en dat klinkt niet misplaatst. Nuru Kane is een kosmopoliet, die in elke song bruist van de levensvreugde. Een inspirerend album, dat de meest zonnige zijde van de Afrikaanse blues toont. (PdK)