Waar veel Britse bands van de jaren nul elkaar proberen te overtreffen in energie blijft het van oorsprong Schotse Travis trouw aan de vriendelijke, akoestische pop waarmee het eind jaren negentig doorbrak. Op het vijfde album The Boy With No Name worden nauwelijks nieuwe muzikale wegen ingeslagen. Het album begint verrassend ingetogen met 3 Times And You Lose, om pas daarna uit te pakken met uitbundige Selfish Jean, opgehangen aan een oerwoudritme á la Iggy Pops Lust For Life. Dat spelen met uitersten had best wat verder mogen worden doorgevoerd, want daarna kabbelt het album aangenaam maar wat vrijblijvend door. Uitzonderingen zijn Eyes Wide Open, waarop een voorzichtige poging tot rocken wordt gedaan en de een na laatste track Colder, met spannende soundscapes. Maar Travis is en blijft bovenal een betrouwbare leverancier van prettige luisterpop. (MS)