Op 26 maart 1828 vond onder auspiciën van het Gesellschaft der Musikfreunde een concert plaats in Zum roten Egel. Tijdens dit aan Schubert gewijde concert klonken ondermeer een deel uit een (niet meer te achterhalen) strijkkwartet, Ständchen D.920b en het Pianotrio in Es D.929. Helaas werd deze enige openbare ‘Schubertiade’ uit de geschiedenis niet door de pers verslagen, omdat de violist Paganini op dat moment bezig was aan een Weense tournee. Het bewuste Pianotrio was het tweede (en volgens Schubert ook de beste) van de twee grote trio’s die hij ergens in de jaren 1827-28 gecomponeerd moet hebben, zo’n 16 jaar nadat Beethoven het genre voor het laatst had verrijkt met het Pianotrio in Bes, bijgenaamd Aartshertog. Los daarvan is het van belang dat Schuberts pianotrio’s tot de meesterwerken van zijn laatste jaren behoren, naast het Kwintet voor strijkers, de Symfonie in C en de Schwanengesang. De onderhavige uitvoeringen door het Storioni Trio Amsterdam werd in Luister gewaardeerd met een 10. (HJ)