Na succesvolle jaren zette toetsentovenaar Bugge Wesseltoft zijn New Conception Of Jazz (tijdelijk?) in de ijskast om bezig te gaan als solopianist. Live gaat dat er indrukwekkend (en soms hilarisch) aan toe. Wesseltoft kruipt bijna in de vleugel om aan snaren te plukken en percussie te sampelen, verdwijnt vervolgens achter zijn laptop om die samples te bewerken en laat daarna geluiden uit zijn synth komen waar hij zelf van lijkt te schrikken. Na een voorproefje hiervan op de cd Jazzland Community brengt hij nu de solo-cd IM uit. IM is wat rustiger van opzet en staat vol met Bugge’s typische contemplatieve en melancholische melodieën en subtiele eigengemaakte percussie. Op twee tracks levert de bekende Noorse/Lapse zangeres Mari Boine een bijdrage. In het nummer WY vraagt Bugge aandacht voor burgerslachtoffers van oorlogen. Daarvoor gebruikt hij tekstsamples waarin een Congolese vrouw vertelt over haar verschrikkelijke ervaringen na te zijn ontvoerd door de Rwandese militie. Ze worden afgezet tegen de stem van Bush . Het indrukwekkendste nummer van deze adembenemende cd. (HB)