Ze zijn er vier jaar tussenuit geweest. Een tijd die door de verschillende leden vooral benut werd om in andere bands te spelen. Nu is het 2009 en Rancid is terug. Of zoals ze zelf in Last One To Die zingen: ‘We’re goin’ up/We’re goin’ down/We‘re still around’. En dat betekent dus met Tim Armstrong én Lars Frederiksen aan boord en een tof nieuw album onder de spijkerriem. Want op Let The Dominoes Fall omzeilt Rancid twee hardnekkige punkkwalen: een gebrek aan goede songs en een gebrek aan afwisseling. De furieuze doorstamppunk van This Place, het rockende hooliganlijflied Last One To Die de dubrock van I Ain’t Worried bewijzen overtuigend het tegendeel. Op Civilian Ways proberen ze het zelfs met country. Met Bad Religion-gitarist Brett Gurewitz heeft Rancid ook nog eens dé punkproducer achter de knoppen zitten. En dat is een man die een extra accent als een melodieus gitaarlijntje of een snotterig gezongen koortje gelukkig nooit vergeet. (PdK)