Voor een boyband weet Take That ons opmerkelijk vaak te verrassen. Nadat ze ruim tien jaar na het uiteenvallen van hun groep weer gingen toeren, bleken de heren succesvoller dan ooit. Hun albums Beautiful World (2006) en The Circus (2008) waren hun grootste verkoopsuccessen en lieten zowaar een volwassen geluid horen. Rond de release van Progress wordt het vuurtje weer flink opgestookt, want enfant terrible Robbie Williams is terug van weggeweest. Voor het eerst sinds 1995 en na een geweldige solocarrière die iets van zijn glans begon te verliezen, keert Williams terug op het oude nest. Zijn rentree ging vast en zeker gepaard met een aantal voorwaarden, want zoveel lead vocalen kreeg Williams in het verleden nooit. Het maakt de nieuwe plaat van Take That gelijk een stuk eclectischer en daardoor ook wat middelmatig van kwaliteit. Door Stuart Price aan te stellen als producer voorziet Take That zich van een modern elektronisch geluid, dat eigenlijk niet bij ze past, maar wel voor een beetje leven in de brouwerij zorgt. That That is een boyband die we eigenlijk geen boyband meer mogen noemen. En niet alleen omdat de kleine jongens groot zijn geworden. (JE)