De twee strijkkwartetten van Janácek behoren, samen met de zes van Béla Bartók tot de ‘hardcore’ composities van het genre uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Naast hun muzikaal hoogstaande kwaliteit zijn Janáceks strijkkwartetten ook bijzonder vanwege hun literaire context. Het eerste, getiteld Kreutzer Sonate, maakt onderdeel uit van een opmerkelijk muziek-literair netwerk. Janácek baseerde dit strijkkwartet op de gelijknamige huwelijksroman van Ljef Tolstoi, waarin Beethovens Kreutzersonate voor viool en piano een cruciale rol speelt. Aan dit muziek-literaire netwerk voegde de Nederlandse schrijfster Margriet de Moor in 2003 een nieuwe lotus toe met haar roman Kreutzersonate, die zij op haar beurt weer op Janáceks Eerste Strijkkwartet baseerde. In het Tweede Strijkkwartet, ‘Intieme brieven’, vormen Janáceks eigen liefdesbrieven aan Kamila Stösslová de rode draad. Elk van de vier delen zindert, naar eigen zeggen, van zijn warme gevoelens voor haar. De beide strijkkwartetten worden voortreffelijk uitgevoerd door het prestigieuze Emerson Strijkkwartet, waarbij de violisten elkaar afwisselen als primarus. Ook zijn de Drie Madrigalen voor viool en altviool van Janáceks landgenoot Bohuslav Martinu opgenomen. (JWvR)