De plaats van organisator is een zeldzame in de wereld der uitvoerende muziek. Over het algemeen beheersen leiders van een project minstens één instrument om hun ideeën op hun collegae over te brengen. Dit geldt niet voor Kip Hanrahan die, ondanks het feit dat hij geen enkele instrument bespeelt, toch zijn bedoelingen feilloos weet door te geven aan zijn steeds wisselende band. Latin ritmes en avant-garde vormen daarbij zijn uitgangspunt. Vooral over percussie heeft hij uitgesproken ideeën, want Hanrahans muziek is altijd gehuld in een overdaad aan slagwerk. Zo zijn er op Beautiful Scars maar liefst vijf percussionisten (waaronder Milton Cordona en Robby Ameen) aanwezig die met hun Cubaanse ritmes een warm tapijt neerleggen voor de prachtige melodie die uit Hanrahans brein zijn ontsproten. Hanrahans muziek heeft tevens iets magisch. Hoe langer je naar de meest eenvoudige nummers luistert, hoe complexer ze worden en vice versa. Beautiful Scars is ook weer zo'n cd waar je uren naar kunt luisteren om daarna nog steeds verrast te worden. (AD)