De Britse electronica-producer Bibio, de alias van Stephen Wilkinson, verenigt twee schijnbaar uiteenlopende werelden, die van de elektronica en de folk. Door ‘loops’ te maken van gitaararpeggio’s, die flink te manipuleren met effectapparatuur, en vervolgens te mixen met ‘field recordings’ creëert hij een mooie weemoedige sound. Alsof John Fahey een openluchtconcert geeft onder begeleiding van Boards Of Canada. Na twee fraaie albums voor het Mush label is Bibio getekend door het gerenommeerde Warplabel, op voorspraak van niemand minder dan eerdergenoemde Boards Of Canada, die hem als het grootste talent van het genre beschouwen. Vier maanden vóór het officiële debuut op Warp verschijnt Bibio’s derde plaat op Mush. Dat riekt naar een contractuele verplichting maar daar is gelukkig niets van te merken. Wel is op Vignetting The Compost een duidelijke tendens waar te nemen naar minder structuur in de composities. De nadruk ligt meer op de elektronica en minder op de gitaar. Maar je zou ook kunnen zeggen dat de symbiose tussen de twee beter dan ooit geslaagd is. (MS)