Een symbiose tussen de damespop van The Shangri-Las en de new wave van Joy Division; wie zit daar op te wachten? Jonathan Pierce, de drijvende kracht achter The Drums, houdt van de no-nonsense van de popmuziek uit de jaren vijftig en zestig en de donkere electronica uit de jaren tachtig. Met The Drums probeert hij deze elementen te combineren en te overgieten met een dosis reverb. ‘Zonder reverb zouden we niet de moeite hebben genomen om een band te beginnen,’ schijnt de zanger gezegd te hebben. Al galmend trekken er op deze cd twaalf kale gitaarliedjes voorbij die zeer aanstekelijk zijn, al beklijft lang niet elke melodie op dit debuutalbum. BBC en Pitchfork riepen zijn The Drums al uit tot het grootste talent van 2010 en zij hebben geen ongelijk. Dit album bewijst dat een op papier vreemde combinatie best goed kan uitpakken. (JE)