Zoals de titel doet vermoeden bevat Dance Like There's No Tomorrow van saxofonist John Ellis veel dansbare muziek. Een van de voorwaarden voor dansbare muziek is een stevig groovende baslijn. Dit keer wordt deze echter niet door een basgitaar geproduceerd maar door een sousafoon. Matt Perine weet uit dit instrument even strakke baslijnen te halen als uit de besnaarde tegenhanger. Al verblijft Ellis tegenwoordig in Brooklyn, toch kan hij New Orleans, de stad waar hij muzikaal werd gevormd, niet uit zijn hoofd zetten. Dance Like There's No Tomorrow ademt daarom ontegenzeggelijk de sfeer uit van The Crescent City. Daarentegen verloochent Ellis de inspiratie die zijn huidige woonplaats biedt niet, waardoor de wat meer experimentele New Yorkse invloeden eveneens de revue passeren. Dat levert een even intrigerende als entertainende sfeer op. Het titelnummer (tevens afsluiter) memoreert aan gouden saxofoon-Hammond combinaties uit de souljazz zoals Stanley Turrentine-Jimmy Smith en Gene Ammons-Jack McDuff. (AD)