Met de komst van bassist en zanger Henny Vrienten transformeerde Doe Maar, dat al een onopgemerkt titelloos debuut had afgeleverd, in een klap tot een popgroep met potentie. Het door hem geschreven Sinds 1 Dag Of 2 (later door Frits Spits omgedoopt tot 32 Jaar) betekende de doorbraak van de band, en heel Nederland zou binnen enkele maanden veranderen in groen en roze, de kleuren van hun tweede album Skunk (1980). Het is een bruisende plaat, meer ska dan reggae, die duidelijk de wortels van de band in het Nederlandse jeugdhonkencircuit blootlegt: van de hilarische ode aan de Nederwiet tot het hoge pogo-gehalte van Smoorverliefd. Drummer Carel Copier, die nog voor het grote succes zou worden vervangen, heeft hier nog een prominente rol, met de leadzang op twee door hem geschreven liedjes (Te Laat, Nix Voor Jou). Het zijn precies de ruwe randjes die bij de meer laidback opvolger Doris Day En Andere Stukken zouden verdwijnen. De levenslust van Skunk, een echo van de zorgeloze jaren zeventig, zou binnen enkele jaren zelfs omslaan in de doemsfeer van de jaren tachtig, met zijn hoge werkeloosheid en Koude Oorlog, op de single De Bom en het album 4Us. (MS)