Hoewel Moss met The Long Way Back debuteert, is de voorman van de Amsterdamse groep geen onbekende. Marien Dorleijn won in 1999 de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer/songwriter en speelde een tijd bij de band Caesar. Al in 2004 stond Moss op het Noorderslag Festival, maar een album liet tot 2007 op zich wachten. The Long Way Back verschijnt op het Excelsior label, en is daar volledig op zijn plaats. Wie treurde om het uiteengaan van Daryll-Ann kan zijn hart ophalen met Moss, want de groep doet sterk aan hun wijlen labelgenoten denken. Het andermaal door Frans Hagenaars geproduceerde The Long Way Back bevat lievige gitaarpop met zoete koortjes en tamboerijntjes, en roept nostalgische sferen op. In het nummer See No Evil, dat begint met achterstevoren afgespeelde geluiden en waarin ook een sitar klinkt, zijn de sixties helemaal terug. Hoewel ze weinig origineel zijn mankeert er aan de liedjes helemaal niets. De Excelsior-fans kunnen weer blij zijn. (IV)