Fans van The Strokes worden danig op de proef gesteld. Terwijl het vierde album van deze baanbrekende New Yorkse groep jaren op zich laat wachten moeten zij het doen met soloalbums en hobbyprojecten van de individuele bandleden. Hier sluit bassist Nikolai Fraiture nu ook bij aan onder het pseudoniem Nickel Eye. Als begeleiders koos hij de leden van de Britse groep South, naast wat prominente vrienden en bekenden zoals pianiste Regina. Het levert een geluid op dat nog het beste valt te omschrijven als een lusteloze The Strokes. Fraiture zeurt en sneert vocaal als Strokes-zanger Julian Casablancas maar mist daarbij iedere vorm van puntigheid of charisma. Ook muzikaal mist de plaat focus, met hier en daar wat reggae of rammelige punk maar vooral identiteitsloze gitaarmuziek. Tot besluit heft het gelegenheidsgezelschap Hey, That’s No Way To Say Goodbye van Leonard Cohen aan. Maar het is dan wel degelijk de hoogste tijd. Ook voor The Strokes om weer eens collectief aan het werk te gaan. (MR)