Ooit, aan het begin van zijn carrière begin jaren 70, werd hij naar voren geschoven als de nieuwe Bob Dylan . Zo beroemd werd Loudon Wainwright III nooit, en zijn directe, zelfrelativerende stijl stond sowieso mijlenver af van de raadselachtige Dylan. Toch kent zijn werk vele trouwe bewonderaars. Op Recovery grijpt Wainwright, onder productionele leiding van Joe Henry , terug naar het werk uit zijn beginjaren. Een gemakzuchtige herhalingsoefening is het zeker niet geworden. Integendeel, veel van de liedjes hebben - in de wetenschap dat ze door een ouder iemand zijn gezongen - aan reliëf gewonnen. En waar de oorspronkelijke versies vaak minimale arrangementen hadden, winnen ze op Recovery aan dynamiek en zeggingskracht door de smaakvolle arrangementen. Wainwright bewijst met dit album dat zijn werk minstens zo tijdloos is als dat van de man met wie hij ooit vergeleken werd. (MS)