Als zestiger werd Mulatu Astatke ontdekt door een Westers publiek. Zijn wonderlijke mix van jazz en Ethiopische volksmuziek kwam ook ter ore van het Either/Orchestra, een jazzgroep uit Boston. De gedeelde liefde voor jazz en Afrikaanse muziek levert na een aantal concerten nu ook een album op; Mulatu Steps Ahead. En Mulatu stapt inderdaad naar voren met negen eigen composities. Van alle Ethiopische artiesten die gedurende de jaren zeventig in Addis Abeba furore maakten, neigt Mulatu Astatke het meest naar jazz. Niet verwonderlijk, wanneer je bedenkt dat de vibrafonist Astatke al in de jaren vijftig studeerde in Engeland en de Verenigde Staten. Het openingsnummer ademt het New York van de fifties, maar Green Africa wordt gekleurd door het geluid van de krar, een eeuwenoude Ethiopische harp. Het spannende The Way To Nice had dan weer zo op de soundtrack van een thriller gepast. Afwisseling troef dus op dit album, dat op maat is gemaakt voor liefhebbers van afrojazz. (PdK)