Lustig swingende bebop, absurdistische moderne gecomponeerde muziek, atonaal schurende en wringende avant-garde jazz en de houterige klanken van een ondergesubsidieerd Hollands koperorkest; het komt allemaal moeiteloos samen in het universum van de Nederlandse pianist en componist Misha Mengelberg . De Instant Composers Pool (ICP) richtte hij in 1967 op met die andere muzikale absurdist Willem Breuker , maar de twee raakten al snel gebrouilleerd. En waar Breuker (tot zijn dood in 2010) de scepter ging zwaaien in zijn Kollektief , groeide ICP uit tot een democratisch orkest vol prominente muzikale avant-gardisten als rietblazers Ab Baars en Tobias Delius , strijkers Tristan Honsinger en Mary Oliver en natuurlijk Mengelbergs trouwe drummer Han Bennink . Het live door de VPRO opgenomen album ICP 049 is een rake weerslag van de ongebreidelde podiumverrichtingen van dit tentet, openend met het lullige, onvast door Mengelberg gezongen liedje Niet Zus, Maar Zo, waarna een duizelingwekkend muzikaal avontuur aanvangt. Muziek om voor op de vlucht te slaan of je volledig, net zo onbezorgd als de musici zelf, in onder te dompelen. (MR)