Teruglopende verkoop noopte platenmaatschappijen te zoeken naar alternatieve bronnen voor inkomsten. De makkelijkste (en daarom ook meest toegepaste) manier is de zogenaamde ‘oude-wijn-in-nieuwe-zakken-methode’ waarbij oude elpees opnieuw worden uitgebracht. Zo wordt er van Elvis bijna maandelijks een oud album opgewarmd. Sympathieker is het uitbrengen van obscure albums uit de jaren zestig en zeventig, de gouden jaren van de platenindustrie. Destijds niet opgevallen maar dertig jaar na dato verkoopt het label ze alsnog als ‘het vergeten meesterwerk’. In die categorie valt ook Satisfaction, een Engelse groep die in 1971 één titelloos album uitbracht. Een meesterwerk is het niet, maar er valt genoeg te genieten. De groep speelde een mix van rhythm & blues en jazzrock, een soort progressive rock maar dan zonder de overbodige fantasy-referenties die het genre later zouden vervuilen. Het openingsnummer had van Blood Sweat & Tears kunnen zijn terwijl andere nummers weer wat weg hebben van Caravan of The Who ten tijde van hun rockopera’s. Al met al een aardig album voor de aficionado’s van seventiesrock. (PdK)