Eigenlijk is het vreemd, dat de boetepsalmen van Schnittke zo weinig zijn opgenomen: dit is slechts de derde opname in zestien jaar. Aan de moeilijkheid kan het niet liggen, want alleen al het Concert voor koor van dezelfde componist is twee keer zo vaak op cd vastgelegd – en dat is misschien nog wel moeilijker dan de boetepsalmen. (Om nog maar te zwijgen van het hondsmoeilijke Lux aeterna van Ligeti, dat desondanks veelvuldig is opgenomen…) Ook aan ontoegankelijkheid kan het niet liggen, want naar twintigste eeuwse maatstaven is deze duidelijk moderne muziek toch zeer meeslepend. Bovendien zou de sterk religieus-spirituele sfeer tegenwoordig velen moeten aanspreken. Alle reden om deze muziek een kans te geven, en Marcus Creed doet dat op deze cd met verve. Het koor staat duidelijk boven de muziek, en kan absoluut concurreren met de opname die tot nu toe de maatstaf vormde, van het Zweeds Kamerkoor (DBX5242). Jammer alleen dat beide opnamen een wel erg ruime akoestiek hanteren. Natuurlijk moet deze muziek een flink orthodoxe klank hebben, maar hier gaat de koorklank wel erg zwemmen… Zo mist de luisteraar de schitterende miniatuurtjes die verborgen gaan in dit meesterwerk van Schnittke. Nederlands Kamerkoor, Capella Amsterdam: doe ook eens een gooi, zou ik zeggen! (TC)