In de jaren zestig, toen Nederlandstalige popmuziek nog in de kinderschoenen stond, was Boudewijn de Groot al een grootheid. Met de teksten van Lennaert Nijgh als leidraad zong hij de ene na de andere klassieker de vaderlandse hitlijsten in. Voor Lage Landen bewerkte Boudewijn twee teksten van de in 2002 overleden Nijgh, die opdoken in diens nalatenschap. De magie tussen Nijgh en De Groot blijft ook postuum aanwezig, bijvoorbeeld in Het Jagen Voorbij, een in zijn eenvoud prachtige tekst, die minstens zo fraai op muziek is gezet. In zijn eigen teksten toont de Groot zich een serieus mens, die worstelt met de dood en het geloof. Zo doorwrocht als zijn poëzie af en toe is, zo fris en spontaan klinkt de muziek. Net als Bob Dylan , met wie hij al in de jaren zestig werd vergeleken, blijft Boudewijn de Groot ook in de nadagen van zijn carrière een relevant artiest, die de gevoelens van zijn generatie nog steeds treffend weet te verwoorden. (MS)