Het is bekend dat we voor een ouderwetse reggaeplaat altijd bij Alpha Blondy kunnen aankloppen. De Ivoriaan staat sinds 1983 bekend om zijn authentieke reggaegeluid, dat een solide basis vormt voor zijn maatschappijkritische teksten. Daarom is het even schikken als zijn album Mystic Power opent met digitaal bewerkte vocalen. Ook de overstuurde, maar makke gitaren op het tweede nummer klinken niet helemaal lekker. Alsof Alpha Blondy door zijn ideeën heen is en probeert aan de haken bij voorbije trends. De bewerking van Bob Marleys I Shot The Sheriff die hierop volgt, klinkt gelukkig weer lekker vertrouwd. Vanaf dit punt herpakt de zanger zich. Het heilige vuur begint langzaam weer te branden en doet het weifelende begin vergeten. Op Woman lijkt de zanger zich niet alleen te verontschuldigen voor zijn gedrag, maar voor al het leed dat vrouwen wordt aangedaan in de wereld. Als later op Danger Ivoirité en Pardon de reggaeproductie wederom wordt losgelaten, is het resultaat een stuk beter te behappen. Alpha Blondy kan gerust een beetje experimenteren, al klinkt hij als onversneden reggaeartiest toch op zijn best. (JE)