Stoere metal, kwetsbare prog en virtuoos spel worden al meer dan twintig jaar verenigd in de New Yorkse groep Dream Theater. Elementen die overdonderend worden verenigd in de epische opener In The Presence Of Enemies Part 1, een complexe progmetal tour de force die samen met Part 2, de afsluiter van dit album ruim 25 minuten klokt. Daartussen gebeuren echter vreemde dingen op Systamatic Chaos. Zo schakelt de groep met Constant Motion ineens over op pure speedmetal, waarbij zanger James LaBrie schaamteloos in de huid kruipt van Metallica zanger James Hetfield. Een andere verrassing is het tien minuten durende Repentance, een bijna verstild, repeterend prognummer, aangekleed met duistere stemsamples en Pink Floyd-achtige psychedelica. Hiermee lijkt Dream Theater vooral te willen tonen aan geen enkele stijl schatplichtig te zijn en alles in de vingers te hebben. Misschien wordt dit bedoeld met de tegenstrijdige albumtitel maar het levert een wel heel incoherent album op. (MR)