Jerome Robbins staat bij de meeste mensen bekend als choreograaf van beroemde Broadway-musicals als The West Side Story. Hij maakte echter ook balletten voor het New York City Ballet van Georges Balanchine en dit eerbetoon van het Operaballet in Parijs geeft een mooi beeld van het gevarieerde werk dat hij voor dit klassieke balletgezelschap maakte. In En Sol (1975) wordt klassiek ballet op spitzen gecombineerd met jazzy bewegingen. Verwacht echter geen Gene Kelly-stijl in deze opvoering, want alles wordt op klassieke wijze geïnterpreteerd: ster Marie-Agnès Gillot blinkt uit in lichtheid en elegantie. Des te meer respect dwingt ze af in het volgende stuk Triade van de jonge choreograaf Benjamin Millepied: hier staat plotseling een moderne vrouw, sterk en ambitieus. Rennen, vallen, contactimprovisatie-technieken, en toch weer die spitzen... het is een prachtig staaltje van hedendaagse dans. Millepied schetst een scherp beeld van de mens in de moderne maatschappij. Observatie van mensen was ook de kracht van Robbins. The Concert (1956) is een satirische analyse van de verschillende manieren waarop mensen met de muziek van Chopin omgaan. Robbins zelf was zeer gevoelig voor de dromerige romantiek van Chopin, zoals te zien is in In The Night (1970). (CP)