Liefhebbers van de synthesizer komen met de derde cd van White Lies volledig aan hun trekken. Big TV kenmerkt zich net als voorganger Ritual door de typische jaren tachtig-sound van het instrument waarmee New Order en Ultravox ook graag experimenteerden. In tegenstelling tot op de vorige cd pakt de band ditmaal iets minder bombastisch en megalomaan uit en dat is de kwaliteit van de nummers ten goede gekomen. Hierdoor is de toegankelijke sound van het succesvolle debuutalbum To Lose My Life… terug. Dit heeft een aantal pakkende radiotracks als There Goes Our Love Again, First Time Caller en Getting Even opgeleverd. Nog altijd zingt leadzanger en gitarist Harry McVeigh graag over dood en eenzaamheid, bijvoorbeeld op de titelopener en op Change, maar nergens slaat het door in depressiviteit. Zo weet de Londense band zich na het minder sterke Ritual knap te herpakken zonder dat er op muzikaal gebied veel veranderingen werden doorgevoerd. (BvdV)