Voormalig taxichauffeur en Public Image Limited -bassist Jah Wobble (geboren John Wardle) staat voornamelijk bekend om zijn voorliefde voor dub, wereldmuziek en het experimenteren hiermee. Het fanatisme waarmee hij dit doet garandeert zijn luisteraars minimaal twee cd’s per jaar met als enige vaste factor de onverstoorbaar doordubbende bas van Wobble. Ook in het Modern Jazz Ensemble zijn de op Jamaicaanse leest geschoeide baslijnen niet te stuiten. Wobble liet zich voor 7 inspireren door jazzmuzikanten uit de beginjaren van de fusion zoals Miles Davis , Weather Report en Donald Byrd . Rauwe grooves waarop de blaasinstrumenten vrij improviseren. Drummer Marc Layton-Bennett krijgt alle ruimte om zich vrij te bewegen binnen de ritmes die door het strakke spel van Wobble bijeen worden gehouden. De hoofdrol is weggelegd voor trompettist Sean Corby die zowel in thema’s als in improvisatie de boventoon voert en slechts sporadisch ruimte maakt voor fluitist Clive Bell . Vooral de rauwheid van 7 is een hele verademing in het hedendaagse jazzaanbod waarin gladde en gelikte producties schering en inslag lijken te zijn. (AD)