Woest was ze, toen ze merkte dat haar album Alive twee weken voor de release was uitgelekt. Ze hekelde in een tweet de sociale media, die er volgens haar voor zorgen dat ‘alles tegenwoordig zo toegankelijk is’. Opvallende teksten voor iemand die in eerste instantie furore maakte op Youtube en via Twitter en Facebook in no time naamsbekendheid verwierf. Inmiddels is de zangeres het stadium van video’s insturen via Youtube ruim gepasseerd en is Alive haar tweede studioalbum. Qua stijl is er weinig veranderd ten opzichte van haar debuutplaat Who You Are uit 2011. De Britse beschikt over een aangenaam warm timbre en heeft de gave om het ene moment bijzonder kwetsbaar en klein te klinken om vervolgens diepe indruk te maken met enorme uithalen. Het resulteert ditmaal in dansbare krachtpatsers als It’s My Party, Thunder en Sexy Lady en fraaie ballades als Breathe en het tranentrekkende I Miss Her. Na het beluisteren van het afsluitende titelnummer is het onbegrip van de Britse over het vroege uitlekken meer te begrijpen. Dit fraaie album had iets meer bescherming verdiend. (BvdV)