De kunstacademie is altijd een vruchtbare bron geweest voor vernieuwende popgroepen en Django Django sluit ook aan bij dat illustere rijtje voorgangers (onder meer Pink Floyd , Roxy Music en Talking Heads ). Voor Django Django is de visuele presentatie minstens zo belangrijk als hun liedjes. Tijdens concerten worden vervreemdende en kleurrijke beelden geprojecteerd die passen bij hun muziek. Django Django klinkt sferisch, psychedelisch en als de optelsom van vijftig jaar aan creatieve popmuziek. Ze lenen de harmonische koortjes van The Beach Boys , de schokkerige ritmes van Hot Chip en de geluidseffecten van een soundtrack voor een sf-film. Het kwartet speelt geen verstoppertje met die invloeden, want in het boekje wordt een uitgebreide lijst aan inspiratiebronnen bedankt. Het leuke is dat Django Django zoveel invloeden in de mix gooit, dat het vanzelf weer origineel wordt. Naar het einde toe worden de liedjes iets minder, maar over de hele lijn is deze cd toch een veelbelovend debuut. (PdK)