De Texaanse singer/songwriter Nanci Griffith profileerde zich de laatste jaren vooral als zangeres van niet zelfgeschreven repertoire. Zoals met het onvolprezen album Ruby’s Torch waarop zij onder andere materiaal zingt van Tom Waits. ‘I’d lost something in my heart for writing songs,’ schrijft zij in het boekje van haar negentiende album The Loving Kind. Zij vond nu de inspiratie terug, onder andere door (zo schrijft zij verder) haar mentor Dee Moeller te contacten. Moeller is op het album vertegenwoordigd met twee nummers (zoals het ironische Party Girl) maar het is vooral Griffith die haar oude vorm heeft teruggevonden met negen nieuwe nummers die zij veelal schreef samen met haar gitarist Thomm Jutz. In haar verhalende songs toont Griffith vooral sociale bewogenheid. Zo vertelt het titelnummer over het verboden eerste interraciale huwelijk in Amerika in de jaren vijftig en hekelt zij in Not Innocent Enough de doodstraf. Begeleid door akoestische gitaren, piano, pedal steel en andere traditionele instrumenten werd The Loving Kind een even indringend als prettig folk- en countryalbum met een hoofdrol voor de warme stem en urgente vertellingen van Griffith. (MR)