Bij het uitkomen van Battle For The Sun pleegt Placebo frontman Brian Molko nogal wat verraad aan het voorgaande album Meds (2006). Hij is artistiek niet meer zo te spreken over dit (slecht verkochte) album, de band zat niet goed in haar vel, drugs, etc.. Battle For The Sun is daarbij het 'eind goed al goed' product, met voor het eerst achter de drums de jeugdige Steve Forrest. Hernieuwde energie wordt aangedikt met veel uptempo nummers, die soms zelfs de tomeloze en brutale kracht van hun naamloze debuutplaat lijken te willen benaderen. Wie meer van de melancholicus Molko houdt - zoals op Without You I'm Nothing uit 1998 maar ook op Meds - komt pas aan het einde aan zijn trekken met nummers als Come Undone en Kings Of Medicine. Maar het is wellicht eerder de bandformule, van Molkos nasale stemgeluid en eenvormige gitaarspel met veel vervormd resonerende atonale noten en de verder vrij kale invulling, waarmee Placebo op hun zesde album niet meer weet te verrassen of imponeren. Alle hernieuwde energie ten spijt. (MR)