De verwarring rond Mahlers Tiende is groot: het wemelt van de versies, en nu is er weer een historische opname van één van de vroegere versies verschenen. In 1924 maakte Ernst Krenek een uitvoerbare kopie van de meest complete nagelaten delen, het beroemde Adagio en het Purgatorio. In de volgende decennia werd deze (al dan niet licht aangepaste) versie veel in uitvoeringen gebruikt, althans daar leek het op. Toen de rechten van de partituur werden overgedaan naar de Associated Music Publishers in New York, ging Krenek eens kijken, om vervolgens te ontdekken dat er maar weinig van zijn versie te ontwaren was… Hoe dit ook zij, de partituur beleefde een heruitgave bij deze uitgeverij, onder redactie van ene Otto Jokl. In de jaren vijftig werd deze editie veelvuldig gebruikt bij Amerikaanse uitvoeringen, en de dirigent van deze opname, Charles Adler, sloot aan bij deze hausse. Historisch is deze cd dus absoluut interessant, maar de uitgave wordt helaas gehinderd door een knullig samengesteld cd-boekje (inclusief Wikipedia-artikelen). Bovendien is de uitvoering niet altijd even geslaagd; in het Purgatorio zijn de tempi bijvoorbeeld wel erg onregelmatig. Desondanks is het interessant om de uitvoering van deze twee delen te vergelijken met de vele latere versies van de Tiende. (TC)