De uitgestrekte leegte van de polders, de zeevogels dansend op de wind, de eenzaamheid: als iemand slaagt om Zeeland in tekst en muziek te vatten, dan is het ‘broeder’ Tonnie Dieleman wel. Hij groeide op in Zeeuws-Vlaanderen en kreeg daar een gereformeerde opvoeding die hem, zoals zo vele Zeeuwen, elke zondag in de kerk bracht. Het christelijk geloof is een van de terugkerende thema’s in Dielemans liedjes. Zie ook de titel van het album, een calvinistisch gezegde waarin de liefde voor eenvoud en bescheidenheid doorklinkt. ‘De Schelde wordt nu de Jordaan’ zingt hij in Zilverspa, misschien wel het mooiste lied op zijn debuutalbum. De negen liedjes zijn zonder opsmuk opgenomen. Je hoort de man, zijn stem, een banjo of gitaar, plus voor de afsluiter Onze Lieve Vrouwe Van De Polder een koor. Dieleman is een eigenzinnige liedjesschrijver die met zijn voeten diep in de Zeeuwse ‘kluten’ staat. Juist vanwege zijn eenvoud en authenticiteit valt hij wel op in het enorme veld van Nederlandse singer/songwriters. Het is niet de bedoeling de Naam van de Heere ijdel te gebruiken, maar: God, wat is dit een fraai debuut. (PdK)