Af en toe verschijnen er opnamen die zowel om hun programmering, de uitvoerenden als ook het instrumentarium meer dan bijzonder te noemen zijn. Deze cd is er zo één. Het muzikale zwaartepunt vormt de componist Jan Pieterszoon Sweelinck. Niet alleen staat zijn eigen muziek letterlijk centraal, omkaderd door dat van leerlingen en anonieme componisten uit zijn directe invloedsfeer, ook het instrument waarop deze werken worden dateert uit deze periode. Het huidige transeptorgel in de Oude Kerk van Amsterdam (waar Sweelinck meer dan veertig jaar organist was), werd in 1657 door Hans Wolff Schonat gebouwd. In 1965 bracht orgelmaker Jürgen Ahrend het in de loop der eeuwen ‘gemoderniseerde’ instrument zoveel mogelijk in oorspronkelijke staat terug en in 2002 bracht de firma Flentrop de gelijkzwevende stemming terug in een middentoonstemming. Beide stadia in de ontwikkeling van het instrument zijn op deze cd te horen. De opnames van Gustav Leonhardt dateren van vóór de herstemming, die van Matteo Imbruno zijn van daarna. Dit album biedt in ieder geval een mooie gelegenheid beide meesters van het zeventiende eeuwse klavierrepertoire met elkaar te vergelijken. (JWvR)